Mefhar - i Mevcudât, Hazret-i
Fahr-i Alem Muhammed Mustafâ râ Salevât
Allâh adın zikredelim evvela
Vacib oldu cümle işte her
kula
Allâh adın her kim ol evvel anâ Her işi âsan eder Allâh
anâ
Allâh adı olsa her işin önü
Hergiz ebter olmaya anın sonu
Bir
kez Allâh dese şevkile lisan Dökülür cümle günah misli hazan
İsm-i pâkin pâk olur zikreyleyen
Her murada erişir Allâh diyen
Aşk
ile gel imdi Allâh diyelim Dert ile göz yaş ile ah edelim
Ola kim rahmet kıla ol padişah Ol
Kerimü ol Rahimü ol ilâh
Birdir ol birliğine şek yokdürür
Gerçi yanlış söyleyenler çok dürür
Cümle alem yok iken ol var idi
Yaradılmıştan Gani Cebbâr idi |
Var iken ol yok idi ins-ü
melek Arşü ferşü ayü güm hem nüh felek
Sün ile bunları, ol var eyledi
Birliğine cümle ikrar eyledi
Kudretin izhâr edüp hem ol
Celil Birliğine bunları kıldu delil
"Ol!" dedi bir kere var oldu
cihan "Olma!" derse, mahv olur ol dem hemân
Haşre dek ger
denilirse bu kelâm Nice haşr ola, bu olmaya temâm
Pes Muhammeddir bu varlığa sebeb Sıdk
ile ânın rızasına kıl taleb
Ey azizler işte başlarız söze Bir
vasiyet kılarız illa size
Ol vasiyyet kim derim hem tuta Mis gibi
kokusu canlarda tüte
Hakk Teala rahmet eyleye anâ Kim beni
ol bir dua ile anâ
Her kim diler bu duada buluna Fatiha
ihsan ede ben kuluna * |
Hak Teala çün yaratdı Ademi
Kıldı Ademle müzeyyen alemi
Ademe kıldı feriştehler sücud Hem anâ
çok kıldı ol lûtf issi cûd
Mustafa nurunu alnından kodu "Bil
habibim nurudur bû nur dedi"
Kıldı o nur anın alnında karar Kaldı
anın ile nice ruzigâr
Sonra Havva alnına nakletdi bil Durdu
anda dahi nice ayü yıl |
Şit doğdu anâ nakletti bu nur
Anın alnında tecelli kıldı nur
Erdi İbrahimi İsmaile hem Söz uzanûr
eğer kalanın der isem
İşbu resm ile müselsel muttasıl Ta
olunca Mustafa'ya müntekil
Geldi çün ol rahmeten lil'alemin Vardı
nur anda karar etti hemin
"Ger dilersiz, bulasız oddan necât
Aşk ile, derd ile edin essalat" |
|
Amine hatun Muhammed annesi
Ol sadeften doğdu ol dür danesi
Çünki Abdullah'dan oldu hâmile Vakt
erişdi hefte vü eyyam ile
Hem Muhammed gelmesi oldu yakîn
Çok alametler belirdi gelmedin
Ol Rebiul evvel ayı nicesi On ikinci
gice isneyn gecesi
Ol gice kim doğdu ol hayrûl beşer Anesi
anda neler gördü neler
Dedi gördüm ol Habibin ânesi Bir acep
nur kim güneş pervanesi
Berk urup çıktı evimden nagehan
Göklere dek nur ile doldu cihan
Gökler açıldı ve feth oldu zulem Üç
melek gördüm elinde üç alem
Biri meşrık biri mağribde anın
Biri damında dikildi Kâ'benin
Bildim anlardan kim ol halkın yeği Kim
yakin oldu cihana gelmeği
Bildim anlardan ki ol halkın beyi
Kim yakın oldu cihanâ gelmeyi
İndiler gökten melekler saf ü saf Kabe
gibi kıldılar evim tavaf
Hem hava üzre döşendi bir döşek Adı
Sündüs, döşeyen anı melek
Çün göründü bana bu işler ayân Hayret
içre kalmış idim ben hemân
Yarılıp çıktı divardan nagehan
Geldi üç huri banâ oldu ayan
Bazıları derler ki ol üç
dilberin Asiye'ydi biri ol meh-peykerin
Biri Meryem hatun idi
aşikâr Birisi hem hûrilerden bir nigâr
Geldiler lutf ile ol üç
mehcebin Verdiler bana selam ol dem hemin
Çevre yanıma gelip
oturdular Mustafayı birbirine muştular |
Üç alem dahi dikildi üç yere
Her birisin edeyim nerden nere
Dediler oğlun gibi hiç bir
oğul Yaradılalı cihan gelmiş değil
Bu senin oğlun gibi kadri
cemil Bir anâya vermemiştir ol Celil
Ulu devlet buldun ey dildare sen
Doğuserdir senden ol hulki hasen
Bu gelen ilm-i ledün
sultanıdır Bu gelen tehvid-i irfan kânıdır
Bu gelen aşkina devreyler felek Yüzüne
müştakdürür ins ü melek
Bu gice ol gicedir kim, ol şerif Nur
ile alemleri eyler latif
Bu gice şâdân olur erbâb- dil Bu giceye
can verir eshab-ı dil
Rahmeten lil'alemindir mustafa Hem
şefiu'l-muznibindir mustafa
Vasfını bu resme tertib etdiler Ol
mübarek nuru tergib ettiler
Amine eder çü vakt oldu tamam Kim
vücuda gele ol hayrül enam
Susadım gayet hararetten kati Sundular
bir cam dolusu şerbeti
Şerbeti karşımda tutdu hûriler Bunu
sana verdi Allah dediler
Kardan ak idi ve hem soğuk idi Lezzeti
dahi şekerde yok idi
İçtim anı oldu cismim nura gark
Edemedim kendimi nurdan fark
Geldi bir ak kuş kanâdiyle revan
Arkamı sıvadı kuvvetle heman
Doğdu ol saatte ol
sultan-ı din Nura gark oldu semavat ü zemin
Sallü aleyhi sellimü teslima Hatta
tenali cennetten ve naima
Essalatü vesselamü
aleyke Ya Resulallah Esselatü vesselamü aleyke Ya Habiballah Essalatü
vesselamü aleyke Ya Seyyidel-evveline
velâhirin.
|
Yaradılmış cümle oldu şadüman
Gam gidip alem yeniden buldu can
Cümle zerrat-i cihan edip seda
Çağrışuben dediler kim merhaba
Merhaba ey âl-i sultan
merhaba Merhaba ey kan-i irfan merhaba
Merhaba ey sırr-ı fürkan merhaba Merhaba
ey derde dermân merhaba
Merhaba ey bülbül-i bağ-ı
Cemâl Merhaba ey derde derman merhaba
Merhaba ey mah-ü hürşid-i Hüda Merhaba
ey Hakk'dan olmayan cüdâ
Merhaba ey asi ümmet melcei Merhaba
ey çaresizler eşfai
Merhaba ey can-ı bâki merhaba Merhaba
uşşaka saki merhaba
Merhaba ey kudreti ayn-ı Halil Merhaba ey
has-ı mahbub-u Celil
Merhaba ey rahmeten lil'alemin Merhaba
sensiz şefia'l müznibin
Merhaba ey Padişah-ı dû cihân Senin
için oldu kavnile mekan
Ey cemali gün yüzü bedr-i münir Ey kamû
düşmüşlere sen dest-gir
Dest-girisin kamu üftadenin Hem
penahı bende-vü azadenin
Ey gönüller derdinin dermanı sen Ey
yaradılmışların sultanı sen
Sensin ol sultan-ı cümle enbiya
Nur-i çeşm-i evliya vü asfiya
|
Ey risalet
tahtının sen hatimi Ey nübüvvet mührünün sen hatemi
Çünkü nurun ruşen etdi alemi Gül
cemalin gülşen etdi alemi
|
Oldu zail zulmet-i cehl-ü dalâl Buldu
bâğ-ı marifet ayn-i kemal
Ya Habiballah bize imdad
kıl Son nefes didarın ile şad kıl
Ger dilersiz, bulasız od-dan necât Aşk
ile, derd ile edin es-salat
Çünkü ol mahbub-i Rahman ü Rahim Kıldı
dünyayı cemalinden naim
Birbirine muştalayıp her melek Raksa
girdi şevk ü şadından felek
İşbu heybetten Amine hub rû Bir zaman
aklı gidüp geldi gerû
Gördü gitmiş huriler hiç kimse
yok Görmedi oğlun tazarru kıldı çok
Huriler aldı tasavvur kıldı ol Hayret
içre çok tefekkür kıldı ol
Çevre yanın isteyü kıldı nazar
Gördü kimbir köşede hayrü'l-beşer
Şöyle Beytullaha karşı ol Resul Yüz
yere vurmuş ve secde kılmış ol
Secdede başı dili tahmid
eder Hem kaldırmış parmağın tehvid eder
Debrenür dudakları söyler kelâm
Anlayamazdım ne derdi ol hümam
Kulağım ağzına verdim
dinledim Söylediği sözü ol dem anladım
Der ki ey Mevlâ yüzüm tuttum sanâ Ya
İlahi ümmetim ver- gil banâ
Ümmetim dedi sanâ çün Mustafa
Ver salavat sen de anâ bul safa |
Gel beri ey aşk od'una yanıcı Kendüyi
maşuka aşık sanıcı
Dinle gel mir'acın ol şahın ayan Aşık
isen aşk oduna durma yan
Bir düşenbih gecesi tahkik haber
Leyle-i kadr idi o gece meğer
Ol hümayun bahtı ol kadri yüce
Ümmühanın evine vardı gece
Anda iken nagehan ol yüzü ak
Cennete var dedi Cebrail Hak
Bir murassa taç ve bir hulle kemer Hem
dahi al bir burak-ı muteber
Ol habibime ilet binsin anâ
Arşımı seyreylesin görsün beni
Cebrail çün cennette vardı revan Gördü
kimin kırk burak otlar heman
İçlerinden bir burak ağlar kati
Yemez, içmez, kalmamış hiç takati
Gözlerinden yaşı ceyhun eylemiş
Ciğerini dert ile hun eylemiş
Dedi Cebrail nedir ağladığın
Hüznile can ü ciğer dağladığın
Baki yoldaşın yeyip içip gezer Sen
inilersin, canın ne sezer?
Dedi bırk bin yıl durur kim ya emin
Aşk durur banâ yemek, içmek hemin
Nagehan bir ün işitti kulağım Ol
zamandan bilmezem sağu solum
Ya Muhammed deyuben çağırdılar
Bir seda birden yürekler deldiler
Ol zamandan bilmezem kim nolmuşam Ol
adın ismine aşık olmuşam
Yüreğim içinde eridi yağım Aşık
oldu görmeden bu kulağım
Cenneti başıma aşkı dar eder İşimi
veleyl-ü nehar üş zar eder
Gerçi zahir cennet içinde duraram
Ma'nide narın azabın görürem
Ger eremezsem visaline anın Uruserem
terkini can ü tenin
Cebrail eder buraka ey burak Verdi Hak
maksudunu kılma firak
Kimde kim aşkın nişanı vardurur Akibet
maşuka anı er görür
Gel beru maşukuna er göreyim Yüreğin
zahmine merhem urayım
Aldı cebrail burakı ol zaman Ta Cenab-ı
Ahmede geldi heman
Hak selam etti sanâ ey Mustafa Kim
mübarek hatırın bulsun safa
Dedi kim gelsin konuklarım anı Arşımı
seyreylesin, görsün beni
Bu gece zahir olur esrar-ı Hak
Gösteriserdir sanâ didar-ı Hak
Zemzem ile doldu kevn ile mekan Arşa
varır dediler Fahr-i Cihan
Hem sekiz cennet kapısı
açtılar Alemin üstüne rahmet saçtılar
|
Gel gidelim Hazrete ya Mustafa
Muntazırdır anda ashab-ı safa
Sanâ cennettten getirdim bir burak
Deveti Rahmandurur eyle yirak
Durdu yerinden hemanden
Mustafa Kodu tacı başına ol pür safa
Çekti ol demde burakı Cebrail Önüne
düştü anâ oldu delil
Tarfetül'ayn içre ol şahı harem Geldi
Kudse erdi vü bastı kadem
Enbiya ervahı karşı geldiler Mustafaya
izzet ikram kıldılar
Pes geçip Mihriba ol hayrü'l enam
Enbiya ervahına oldu imam
İki rekat kıldı Aksada namaz Öyle
emretmiş idi ol bi niyaz
Ol gece durmadı ceylan eyledi Şöyle
kim eflaki seyran eyledi
Her biirnden türlü hikmet gördü ol Ta
ki vardı Sidreye erişti ol
Cebrailin durağıdır ol makam Nüh
felek ta kim tutalıdan nizam
Kaldı Cebrail makamında hemin Dedi anâ
Rahmeten lil alemin
Bilmezem bu yollrı ben nideyim Kim
garibem bunda kande gideyim
Cebrail dedi Resule ey Habib Sanmagil
bu yerde sen garib
Senin için yaratıldı nüh felek İns ü
cinnü, hur ü cennet hem melek
Bundan hatmoldu benim seyrangahım
Maverasından dahi yok ââhım
Ban böyle emredübtür Zülcelal
Açmayam ben bundan öte perrü bâl
Eğer geçem bir zerre denlu ileru
Yanârım baştan aşağı ey ulu
Dedi Cebraile ol şah-ı cihan;
Pes makamında dur imdi sen heman
Rah-ı aşkta kim sakınır canını Ol kaçan
görse gerek canânını
Çün ezelden banâ aşk oldu delil Yanâr
isem yanâyım ben ey Halil
Rah-ı aşk sanma gafil serseri Belki
katmer nesnedir vermek seri
"Ger dilersiz, bulasız oddan necât
Aşk ile, derd ile edin essalat"
Söyleşirken Cebrail ile kelam Geldi
Refret önüne verdi selam
Aldı ol şah-ı cihanı ol zaman
Sidreye gitti vü getirdi heman
Gördü gök ehli ibadettre kamu Her biri
bir türlü taatte kamu
Kim tehlil ü kimi temcid okur
Kimi tesbih ü kimi tahmid okur
Kimi kıyamda kimi kılmış rükû Kimi
Hakka secde kılmış ba huşû
Kimisini aşk-ı Hak almış durur
Valehü hayran'ü mest kalmış durur |
Hep gök ehli cümle karşı geldiler
Mustafaya izzet ikram kıldılar
Merhaba ya muhammed dediler Ey şefaat
kân-ı Ahmed dediler
Her biri kutladı mi'racını Dediler
giydin saadet tacını
Yürü kim meydan senindir bu gece
Sohbeti sultan senindir bu gece
Ermedi evvel gelen bu
devlete Kimse layık olmadı bu ri'fate
Çünkü kamusun görüp geçti öte Vardı
erişti ol ulu hazrete
Bi hurufu lafs-ı sazt ol padişah
Mustafaya söledi bî iştibah
Dedi kim mahbubu matlubun benem
Sevdiğin can ile mabudun benem
Gece gündüz durmayıp
istediğin Nola kim görsem cemalin dediğin
Gel Habibim sanâ aşık olmuşam Cümle
halkı sanâ bemde kılmışam
Ne muradın var ise kılam reva
Eyleyem bir derde bin türlü deva
Mustafa dedi ya rabbenalalemin Ey
hatabuşu atası çok kerim
Ol zaif ümmetlerin hali ne ola
Hazretine nice anlar yol bula
Gece gündüz işleri isyan kamu Korkarım
ki yerleri ola tamu
Ya İlahi hazretinden hacetim Bu durur
kim olan makbul ümmetim
Hak Tealadan erişti bir nida Ya
Muhammed ben sanâ kıldım ata
Ümmetini sanâ verdim ey Habib
Cennetimi anlara kıldım nasib
Ey habibim nedir ol kim diledin Bir
avuç toprağa minnet eyledin
Ben sanâ aşıkı olucak ey latif
Senin olmaz mı dü alem eş şerif
Zatıma mir'at edindiğim zatını Bile
yazdım adım ile adınıı
Hem dedi kim ya Muhammed ben seni
Bilürem göremeğe doymazsın beni
Liyk varıp davet et kullarımı Ta
gelüben göreler didarımı
Tarfet-ül ayn içere ol Fahri cihan
Ümmühanı evine geldi heman
Her ne vaki oldu ise serseter
Cümlesin ashabına verdi haber
Dediler ey kıble-i
İslam-ı din Kutlu olsun sanâ mir'ac-ı güzin
Biz kamumuz kullarız sen şahsın
Gönlümüz içinde ruşen mahsın
Ümmetin olduğumuz devlet
yeter Hizmet kıldığımız izzet yeter |
Evvel andık anı kim evveldir ol
Evveline bulmadı hiç akl yol
Evvelin ol evvelidir bigûman Ahirin hem
ahiridir cavidan
Çünkü Hak evvelliğin bildik ayan Dinle imdi
kılayım sûn'un beyan
Hak Tela ne yarattı evvela Cümle
mahlukattan kim evvel ola
Mustafa nurunu evvel kıldı var
Sevdi anı ol kerimü girgidar
Her ne türlü kim saadet vardürür Yahşi
hu, gerekli adet vardürür
Hak sanâ verdi mükemmel eyledi
Yaradılmıştan mufaddal eyledi |
Andan oldu her nihan-ü aşikar Arş-ü
ferş-ü yerde gökte ne ki var
Ger Muhammed olmaya idi ayan
Olmayıserdi zemin ü asuman
Hem vesile olduğu içün ol
Resul Ademin Hak tevbesini kıldı kabul
Ger Muhammed gelmeseydi aleme Tac-i
izzet ermez idi Ademe
Nuh anıçün buldu hem garktan necat
Daği doğmadan göründü mûcizat
Cümle anın dostluğuna adına Bunca izzet
kıldı Hak ecdadına
Ceddi olduğiçün anın hem Halil Narı
cennet kıldı anâ ol Celil |
Hem dahi Musa elindeki asa Oldu anın
hürmetine ejderha
Ölmeyip İsa gök'e buldu yol Ümmetinden
olmak için idi ol
Gerçi kim bunlar dahi mürseldürür Lîk
Ahmed ekmelü efdaldürür
Çün temenni kıldılar Haktan bular Kim
Muhammet ümmetinden olalar
Sünnetin tut ümmeti ol ümmeti Ta
nasip ola sanâ Hak rahmeti |